حافظه ی تصویری چیست؟

همه ی ما از توانایی شگفت انگیزی به نام حافظه ی تصویری برخورداریم. علی رغم اهمیت ویژه ای که این نوع حافظه در زندگی و روند یادگیری ما دارد، بیشترمان حتی از وجود آن بی خبریم و یا اطلاعات کافی جهت رشد و استفاده از آن در دست نداریم.

حافظه ی تصویری چیست؟

 حافظه ی تصویری دقیقا مانند یک دوربین عمل می کند، تصاویر و اطلاعات را ثبت کرده و در مغز حک می کند. البته این تصاویر با جزئیات همراه نیستند. برخی افراد در جهان هستند که تصاویر را عینا در ذهن خود دارند بطوریکهخ کاملا و با جزئیات دقیق همه چیز را به خاطر میاورند. گاهی این ویژگی می تواند آزادهنده باشد، درست مثل کسی که هیچ چیز را به خاطر نمی آورد. این افراد هم به دلیل آنکه  چیزی را فراموش نمی کنند بسیار تحت فشار قرار می گیرند و گاه آسیب های روحی و روانی شدیدی به آن ها وارد می شود. اما در مکانیزم افراد عادی حافظه سلول ها و قابلیت ذخیره یک تصویر کلی را ندارد. حافظه بیشتر شبیه به یک پازل است تا یک دوربین.  برای یادآوری یک رویداد از گذشته، ما عناصر مختلف را به هم متصل کرده و به شکل یک یادآوری کلی آن را به خاطر می آوریم. گذشتن از جزئیات به ما کمک می کند تا مفاهیم کلی را شکل دهیم. در واقع در عملکرد یاد گیری هم مال مفاهیم را به همین شیوه میسازیم. مثلا مفهوم انسان که در ذهن ماست تصویری از مصادیق جزئی آن است که به نحو کلی در خارج یافت نمی شوند. علاوه بر مکانیزم فیزیکی افراد این یادآوری به ذهنیت هر شخص نیز، وابسته است. بعضی افراد مسائل را با جزئیات کامل به راحتی به یاد می آورند و برخی دیگر حتی در به یادآوری کلیات نیز به مشکل برخورد می کنند. شما می توانید حافظه خود را به صورت تصویری به یاد آورده و جزئیات آن را بررسی کنید. برای بسیاری از ما یاد آوری بصری بسیار بهتر و دقیق تر از انواع دیگر به خاطر آوردن است. به عنوان مثال،   یک چهره را راحت تر از نامی که با آن چهره مرتبط است به خاطر می آوریم.

حافظه ی تصویری چطور مطالب را ذخیره میکند؟

این حافظه طی سه مرحله ی اصلی داده ها را به مغز منتقل کرده و ثبت می کند.

دریافت، پردازش و یادآوری

در مرحله ی دریافت ذهن شخص تصاویر را به شکل قطعات یک پازل دریافت کرده و به خود راه می دهد. رنگ ها، ابعاد، برجستگی ها و مفاهیم متمایز بیشترین تاثیر را در این مرحله برجای می گذارند. رنگی دیدن تصاویر یا حتی رنگ بخشیدن مجازی به آن ها، موجب تقویت قوای حافظه در به خاطر سپردن آن ها می شود. به همین دلیل است که عکس ها را بهتر از متون نوشته شده، به خاطر می سپاریم. مرحله پردازش از همان زمانی که تصویری را می بینیم یا آن را در ذهن تجسم می کنیم، آغاز می شود. این همان پروسه ای ست که طی آن تکه های پازل کنار یکدیگر قرار گرفته و از هم گسسته می شوند. در مرحله ی بازیابی این تکه ها دوباره به یکدیگر متصل خواهند شد. در بخش پردازش رنگ ها، نکات برجسته شده و مفاهیم متمایز در ذهن امتیاز می گیرند. این امتیازها به شکل کلیدهایی نشانه گذاری شده، در زمان بازخوانی حافظه تکه های پازل را فراخوانی می کنند. و در آخر شخص مفهومی را از ذهن خود فراخوانی می کند. همان طور که گفتیم این تصویر از تکه های رها شده ای در مغز تشکیل شده است که با فراخوانی و به وسیله ی نشانه هایی دوباره به شکل یک تصویر منسجم و گاهی ناقص به یاد آورده می شوند.

چگونه حافظه ی تصویری خود را تقویت کنیم؟

برای تقویت این حافظه بهتر است از تصاویر استفاده کنید. بویژه زمانی که تصاویر بزرگ باشند می توانند تاثیر بهتری در این فرآیند داشته باشند. بهتر است تصاویر رنگی باشند زیرا با جزئیات بهتری وارد ذهن شما می شوند. آمیختن این یادگیری با طنز و اغراق نیز باعث تقویت حافظه ی تصویری شما می کند.

داستان سرایی و تصویر سازی می تواند به صورت چشم گیری یادگیری شما را بهبود بخشد و این ها همه به لطف حافظه ی تصویری شماست.

]]>

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *